Ik heb een rare kronkel…
Waar ik voor ons interieur meestal voor sobere tinten kies. Zoekt mijn liefde voor kleurtjes en motiefjes toch steeds een weg.
Mijn man verklaart mij voor gek, maar ondertussen heeft hij er zich al bij neer gelegd.
Elke nieuwe kast die bij ons in elkaar wordt gestoken, krijgt een vrolijk, eigen accentje.
Het begon met onze dressing. Ik werd verliefd op een behangpapier en wilde kost wat kost het achterpaneel van de kast er mee bekleden. Resultaat, het gevoel dat je in een boetiekje staat wanneer je je kleren kiest.
Dan moest de kast in mijn atelier er aan geloven. Weken werd er gezocht naar het perfecte motiefje. En over het feit dat het behangpapier duurder is als de kasten zelf, daar zal ik maar over zwijgen. Maar weer een super resultaat. En steevast een glimlach als ik de kast open doe.
Wat later viel ik mijn nieuwe ladenkast aan met boekbinderslijm en stof. Het resultaat is niet helemaal perfect, maar toch weer een portie verstopte vrolijkheid.
Een nieuwe boekenkast? De perfecte gelegenheid om eens het op maat geprint papier van Spoonflower te proberen. De combinatie met de vliesofix bezorgde me bij de bevestiging ervan veel gevloek. Maar dat vergat ik snel door het vrolijke resultaat.
En je raadt het al! Ook de nieuwe speelgoedkast mocht er aan geloven…
Natuurlijk ook de nieuwe nachtkastjes… Deze keer maakte ik het me makkelijk. Met de folie van Lola, die in de goodiebag zat van dit evenement. Eerlijk gezegd, werkte dat echt super makkelijk.
Wie me volgt op Instagram zal het ook al gezien hebben. Mijn laatste aanval van “patroonpimpen” kreeg ik bij mijn winkeltoog. Eerlijk gezegd vind ik daar het resultaat het allermooiste.
Wil je het ook eens proberen? Dan moet ik je wel waarschuwen:
– Het is uiterst verslavend!
– En het proces komt standaard met het nodige gesukkel en gevloek.
– Het vraagt veel tijd, vooral het kiezen van het perfecte patroon.
– Het overgrote mannelijke deel van de bevolking verklaart je volledig voor gek.
Maar geloof mij, het is het waard!
