Al een hele tijd geleden kreeg ik de hint van mijn grootste man. Je mag voor mij ook wel eens iets maken.
Een oud maar goedpassend hemd werd ontmanteld, maar bleef dan liggen.
Tegen zijn verjaardag kreeg ik weer die subtiele hint. Of toch al iets minder subtiel.
Dus vloog ik er in…
Het was net op tijd klaar op zijn mijn verjaardag. Gelukkig is hij exact één weekje ouder is als mij. Dus die week vertraging, dat kon nog net.
Deze ochtend:
Nand: “Mama is het hemd voor papa klaar?”
“Ja schat.”
Nand: “Is het ook met een Pieke Wieke?”
“Ja zenne.”
Nand: “Dan heeft papa wel geluk he mama. Nu heeft hij ook een Pieke Wieke om aan te doen!”
*Smile*
Vandaag mocht hij dus voor de eerste keer zijn echte Pieke Wieke passen. En ook voor de eerste keer poseren, voor op de blog.
Wij zijn in ieder geval meer dan tevreden over het resultaat. Er zullen dus nog meer naaisels voor mijnheer van onder de naaimachine rollen.
