PIEKEWIEKE

selfmade with love

Archives for June 2014

Een vlaggetje hier, een vlaggetje daar…

· 18 Comments

Ook hier werd er voorbije week gewerkt aan een passend dankjewel cadeautje voor de juf van onze Nand. Omdat het cadeautje van vorig jaar zo gesmaakt werd door, besloot ik om voor toch weer voor een gepersonaliseerde vlaggenlijn te gaan. 
Ook maakte ik nog een paar heel eenvoudige vlaggenstempels, waarmee onze Nand het bijpassende vlaggenzakje mocht versieren. Het kaartje werd door mama gemaakt want zijn stempelzin was snel over. Die laatste schooldag was hij opgestaan met een heus ochtendhumeur. 

Kampsnaps om de vlaggen makkelijk op te hangen of één lange slinger te maken.

Tot zo ver mijn idee om een vrolijke foto van onze Nand bij het kaartje te steken. 
Dit waren de beste foto’s uit de reeks 🙂
Het bijpassende zakje, bestempeld met vlaggetjes.

Al kan ik zijn humeur wel begrijpen hoor. Het einde van het schooljaar komt ook een beetje met afscheid nemen, van een super lieve juf.
Bedankt Juf Daisy, voor het hele fijne schooljaar!

Een fopverjaardag en weinig tijd

· 23 Comments

Onze Nand is jarig in de grote vakantie. Op zich is dat heel leuk, maar vieren met de vriendjes in de klas is er dan niet bij. Dus krijgen de vakantiejarigen een “fopverjaardag”. Want alle kindjes  hebben recht op hun dagje extra aandacht en natuurlijk ook een kroon van de juf. Aan kronen naaien doe ik hier echt niet mee, stel je voor, concureren met exemplaar van de juf…

En bij een fopverjaardag hoort natuurlijk ook een traktatie. Gezond, en om op te eten, zoals het hier op school gevraagd wordt.

Trakteren: vogelkaasjes

Gezonde traktatie
Oogjes: Hema, Pluimpjes: Action

Mijn beschikbare tijd was dit jaar echter beperkt. Daarbij komt dat vergeleken met mijn naaiskills mijn bakskills zo goed als onbestaande zijn. Dus gebruikte ik de beste tool voor de moderne “huismoeder” u wel gekend als Pinterest.

Een uurtje naar de winkel en een avondlijk uurtje plakken zorgde voor een vrolijke bende in de koelkast.

‘s Morgens klonk het al snel door de keuken, ohhhh mama kijk vogelkaasjes!
Zoon gelukkig, vriendjes gelukkig en zelfs juf gelukkig. Ik zou zeggen missie geslaagd!

Theo en de driehoekjes

· 43 Comments

Een jaartje geleden bestelde ik bij Spoonflower een stofje van een eigen ontwerp. Stiekem was ik er een beetje verliefd op. Dat het een hemdje zou worden, dat was zeker. En toen belande het stofje in de kast…

Tot er een plots een hemdjespatroon verscheen in blogland, de Theo. Ze leken wel voor elkaar gemaakt, Theo, zijn driehoekjes, en mijn stofje. 
Pieke Wieke: Theohemdje, Zonen 09
Het patroon werd uitgeprint in de copyshop (wat ben ik fan van de bijeleverde A0 versie). Het gekoesterde stofje werd geknipt en verstevigd, en het hemdje werd half in elkaar gezet. En belandde toen weer in de kast…
Het wachtte, op een reden om het verder af te werken. En die kwam er, Sharon deed ons allemaal een versnelling hoger schakelen met haar wedstrijd. Want voor zo een prijzenpot doe je zelf tijdens een van de drukste periodes van het jaar een extra inspanning.
Het hemdje werd uit de kast gehaald, en afgewerkt. Wat ben ik blij dat ik die virtuele schop onder mijn achterwerk kreeg. Want het hemdje is helemaal geworden zoals het in mijn hoofd zat. Ook de bijpassende T-shirt, waar ik voor de gelegenheid een flockje voor uittekende, lukte zoals ik hoopte.
En nu een waarschuwing! Hier komt een overdaad aan foto’s.
Vergeef het mij, het was echt te moeilijk om te kiezen …
Zo fijn! Zelfs de lijn van de ingenaaide driehoekjes loopt in dezelfde richting als die van de stof <3
Ik zeg het u, die twee zijn echt voor elkaar gemaakt!

Dat de zoon als afleiding een gadget van mijn bureau pikte waar de naam van een van de sponsors op staat, is puur toeval. Maar wel leuk meegenomen.

Ooh sun(ny) days …

· 25 Comments

Wij zijn hier fan van lazy sundays. Rustig wakker worden en helemaal ons eigen ding doen. Eten wanneer we honger hebben, de jongens lekker laten spelen en tot ver in de namiddag in pyama rondlopen …

Of in een Sunny Pants uit La Maison Victor.

La Maison Victor Sunny Pants

Toen ik op een avond een dipje had, dacht ik: ofwel blijf ik in de zetel hangen ofwel zet ik mij er over en heb ik straks een broek voor mezelf… Gelukkig deed ik dat laatste.

Het is een zalige broek geworden. Van het stofje maakte ik al eens een sjaaltje voor mezelf. Het is zo een zalig zacht en soepel katoentje. Perfect voor de Sunny Pants, of toch voor een luie zondag versie. Want het stofje is vrij dun en schijnt een beetje door. Maar hey, ze zit zalig! Op een lazy sunday maken we ons daar echt niet druk over.

Patroon: Sunny Pants, La Maison Victor
Stof: Vallerie, Pieke Wieke
Elastiek: Elastiek 40mm, Pieke Wieke

Twee

· 14 Comments

Gisteren werd er hier gevierd. Twee jaar is hij al, ons zonneke in huis. De trotse eigenaar van een bos goudgele superschattige krullen. 
Wat de grootouders ook mogen zeggen, we gaan er nog niet mee naar de kapper! Want wat houden wij van die krullekes, hoe ze op en neer wippen als hij rond trippelt, hoe ze zijn snoeteke doen stralen, hoe zacht ze zijn en hoe je je vingers er door kan halen als je hem knuffelt, … 
Neen, voor een kapbeurt zijn wij echt nog niet klaar.

Zoals hier de gewoonte is kreeg hij van mama natuurlijk een feest t-shirt. De avond ervoor nog in elkaar gestoken op Schoten Stikt. Wat bijna niet lukt, want bibi vertrok zonder naaimachine naar de naaiclub. Gelukkig mocht ik er even eentje lenen, dank je wel Wendy.
Ik gebruikte voor de eerste keer elastische biais, super is dat. Meteen een mooi afgewerkte biesjes. Dat gaat hier nog gebruikt worden!
Van zijn grote broer kreeg hij ook een cadeautje, in de vorm van rode stipjes. Maar dat laten wij niet aan ons hart komen en doen hier enthousiast nog een tweede ronde van stijfselbadjes, witte stipjes zetten, en anti jeuk druppeltjes. 
Voor zijn verjaardag trokken met zijn tweekes een dagje naar de zoo, voor een flinke portie quality time. Zalig is dat zo, alle aandacht voor elkaar. Hem gewoon zijn eigen wel laten gaan, de ruimte laten om alles te ontdekken op zijn eigen tempo. Wat hou ik van die momenten.

<3 die krulletjes!

Patroon: Ottobre Zomer 2011, Happy animals
Stof: design van Bora voor Lillestof, Bobby Sewing
Elastische Biais: Pieke Wieke

Maak het zelf: aanpasbare labels

· 27 Comments

Ik hou van mooie labels, uren kan ik er mee bezig zijn om ze te maken. Zalig vind ik dat, alles mooi georganiseerd. Alles voorzien van een schoon labeltje. 
Er is echter een klein detail, ik hou niet van opruimen. En ik ben er ook niet goed in. Bovenaan mijn verlanglijstje staat een flinke dosis organisatietalent, als iemand weet waar ik dat kan vinden …
De quote “creativity is messy, I am very creative” is er echt eentje op mijn lijf geschreven.
Wie wel gezegend is met een ongeloofelijk organisatietalent is Sofie. Het viel me al op toen ik haar voorbereidingen zag voor het weekend. Toen ik haar hielp met de auto uit te laden viel mijn mond bijna open. Alles zo schoon georganiseerd, daar kan ik nog wat van leren.
Sofie sprak me vorige week aan, over de labels op mijn ladenkast. Of ze die mocht gebruiken voor haar nieuwe kastorganisatie. Gelukkig had ik ze nog op mijn pc staan.

Misschien kan ik er nog iemand mee blij maken. Daarom deel ik ze maar meteen online.
Aanpasbare labels, gratis download

Je kan dus de aanpasbare labels downloaden en afdrukken. Ik maakte één pdf bestand met alle labels er in en verschillende wordbestanden per kleur. 
In de wordbestanden kan je de tekst makkelijk aanpassen. De PDF kan je gebruiken als je je tekst er met de hand wil op schrijven.
De labels zelf kan je afdrukken op etiket papier of op gewoon papier. Ik gebruikte voor mijn ladenkast zelfklevende hoesjes voor visitekaartjes, makkelijk als je je labels achteraf nog eens wil wissselen.
Gebruilk de labels zo veel je wil, maar niet commercieel. Als je er iets over blogt is een linkje altijd leuk. En omdat ik zot ben van mooi georganiseerde kasten, is een foto ook altijd welkom!
Veel plezier ermee!

Download hier je labels.

Deze keer had ik echt geen zin om kleuren te kiezen. Dus maakte ik 6 versies. Welke is jouw favoriet?

Zou ik ze nog dragen?

· 22 Comments

Op naaivlak ben ik een moeilijke. Het is te zeggen, als het op naaien voor mezelf aankomt toch. Mijn jongens durf ik quasi schaamteloos met mislukte naaisels de straat op sturen. Maar voor mezelf leg ik de lat meestal heel hoog. Zo hoog dat ik eigenlijk bijna nooit tevreden ben over iets wat ik voor mezelf maakte.

Stof: Little Daisy, by Pieke Wieke for Soft Cactus 
(voorlopig uitverkocht, terug beschikbaar vanaf midden Juli)
Patroon: Knipmode special , Maart 2014

Dus ook niet over deze jurk. Ik maakte ze met een van de eerste stukjes Softcactusstof, ze lag toen zelfs nog niet in de winkels.
Van het moment dat ik dit patroon in de groene versie had afgedrukt, had ik een soort utopisch beeld in mijn hoofd van mezelf in een kleedje uit die stof. Een zelfgemaakt kleedje, in een zelfontworpen stof, zo tof leek me dat!

Toen kreeg ik het ook nog in mijn hoofd dat ik het wou dragen op de grote blogmeet. Slechts een paar dagen ervoor begon ik aan het kleedje. Vol goede moed om het op tijd af te krijgen. Het lukte me wonderwel, dankzij een beetje vakkundige hulp. Waarvoor dank Diane. Mijn jurk was een half uurtje voor de start van de blogmeet klaar. Net genoeg tijd dus om ze aan te trekken en te vertrekken.

Misschien was dat net goed, want veel tijd om de jurk te keuren in de spiegel had ik niet. Dat deed ik erna natuurlijk wel. En toen begonnen de twijfels:

  • het lint was te smal, dus maakte ik een iets bredere versie.
  • is de kleur eigenlijk wel mijn ding?
  • past ze nu eigenlijk wel mooi aan?
  • is mijn gat niet te dik in deze jurk?
  • lijkt ze niet te veel op een schort?
  • sta ik wel met een jurk?
  • volgens mij lijk ik er twee maten zwaarder in dan ik eigenlijk ben …

Ze werd nog een keer uit de kast gehaald voor de Soft Cactus fotoshoot. Zelfs Myra kreeg ze niet naar mijn zin op de foto. Dus nog meer twijfels.
Sinds toen blijft die jurk dus in mijn kleerkast hangen. Zelfs de foto’s bloggen, daar twijfelde ik over. Maar ja, als ik mijn jongens met niet 100% gelukte naaisels naar buiten stuur dan moet ik zelf niet flauw doen.
Wat denken jullie, zal ik ze nog dragen of voor eeuwig en altijd in mijn kast laten hangen?
PS: al zeggen jullie massaal dragen, ik beloof niets. Zoals ik al zei, ben ik nogal een moeilijke met naaisels voor mezelf 😉

Instagram

Theme by 17th Avenue · Powered by WordPress & Genesis