Archives for June 2014
Een fopverjaardag en weinig tijd
Onze Nand is jarig in de grote vakantie. Op zich is dat heel leuk, maar vieren met de vriendjes in de klas is er dan niet bij. Dus krijgen de vakantiejarigen een “fopverjaardag”. Want alle kindjes hebben recht op hun dagje extra aandacht en natuurlijk ook een kroon van de juf. Aan kronen naaien doe ik hier echt niet mee, stel je voor, concureren met exemplaar van de juf…
En bij een fopverjaardag hoort natuurlijk ook een traktatie. Gezond, en om op te eten, zoals het hier op school gevraagd wordt.
Mijn beschikbare tijd was dit jaar echter beperkt. Daarbij komt dat vergeleken met mijn naaiskills mijn bakskills zo goed als onbestaande zijn. Dus gebruikte ik de beste tool voor de moderne “huismoeder” u wel gekend als Pinterest.
Een uurtje naar de winkel en een avondlijk uurtje plakken zorgde voor een vrolijke bende in de koelkast.
‘s Morgens klonk het al snel door de keuken, ohhhh mama kijk vogelkaasjes!
Zoon gelukkig, vriendjes gelukkig en zelfs juf gelukkig. Ik zou zeggen missie geslaagd!
Theo en de driehoekjes
Een jaartje geleden bestelde ik bij Spoonflower een stofje van een eigen ontwerp. Stiekem was ik er een beetje verliefd op. Dat het een hemdje zou worden, dat was zeker. En toen belande het stofje in de kast…
Vergeef het mij, het was echt te moeilijk om te kiezen …
Ooh sun(ny) days …
Wij zijn hier fan van lazy sundays. Rustig wakker worden en helemaal ons eigen ding doen. Eten wanneer we honger hebben, de jongens lekker laten spelen en tot ver in de namiddag in pyama rondlopen …
Of in een Sunny Pants uit La Maison Victor.
Toen ik op een avond een dipje had, dacht ik: ofwel blijf ik in de zetel hangen ofwel zet ik mij er over en heb ik straks een broek voor mezelf… Gelukkig deed ik dat laatste.
Het is een zalige broek geworden. Van het stofje maakte ik al eens een sjaaltje voor mezelf. Het is zo een zalig zacht en soepel katoentje. Perfect voor de Sunny Pants, of toch voor een luie zondag versie. Want het stofje is vrij dun en schijnt een beetje door. Maar hey, ze zit zalig! Op een lazy sunday maken we ons daar echt niet druk over.
Twee
Maak het zelf: aanpasbare labels
Deze keer had ik echt geen zin om kleuren te kiezen. Dus maakte ik 6 versies. Welke is jouw favoriet?
Zou ik ze nog dragen?
Op naaivlak ben ik een moeilijke. Het is te zeggen, als het op naaien voor mezelf aankomt toch. Mijn jongens durf ik quasi schaamteloos met mislukte naaisels de straat op sturen. Maar voor mezelf leg ik de lat meestal heel hoog. Zo hoog dat ik eigenlijk bijna nooit tevreden ben over iets wat ik voor mezelf maakte.
Dus ook niet over deze jurk. Ik maakte ze met een van de eerste stukjes Softcactusstof, ze lag toen zelfs nog niet in de winkels.
Van het moment dat ik dit patroon in de groene versie had afgedrukt, had ik een soort utopisch beeld in mijn hoofd van mezelf in een kleedje uit die stof. Een zelfgemaakt kleedje, in een zelfontworpen stof, zo tof leek me dat!
Toen kreeg ik het ook nog in mijn hoofd dat ik het wou dragen op de grote blogmeet. Slechts een paar dagen ervoor begon ik aan het kleedje. Vol goede moed om het op tijd af te krijgen. Het lukte me wonderwel, dankzij een beetje vakkundige hulp. Waarvoor dank Diane. Mijn jurk was een half uurtje voor de start van de blogmeet klaar. Net genoeg tijd dus om ze aan te trekken en te vertrekken.
Misschien was dat net goed, want veel tijd om de jurk te keuren in de spiegel had ik niet. Dat deed ik erna natuurlijk wel. En toen begonnen de twijfels:
- het lint was te smal, dus maakte ik een iets bredere versie.
- is de kleur eigenlijk wel mijn ding?
- past ze nu eigenlijk wel mooi aan?
- is mijn gat niet te dik in deze jurk?
- lijkt ze niet te veel op een schort?
- sta ik wel met een jurk?
- volgens mij lijk ik er twee maten zwaarder in dan ik eigenlijk ben …